Dag 23 - 22 februari - Christchurch

22 februari 2016 - Christchurch, Nieuw-Zeeland

Vanmorgen gestart met een wandeling door het centrum van Christchurch en ook een deel vanuit de bus bekeken. Vandaag is zelfs een heel bijzondere dag. Het is namelijk precies vijf jaar geleden dat er een gigantische aardbeving was die nogal wat invloed gehad heeft op het leven van de inwoners en ook op de stad. Heel veel gebouwen zijn verwoest en er zijn 185 mensen omgekomen. Vandaag waren er diverse herdenking ceremonies en ook op gegeven moment 2 minuten stilte. Heel bijzonder en indrukwekkend om juist op deze dag hier aanwezig te zijn. Het lopen door de stad geeft een dubbel gevoel, je ziet nog zoveel puinhopen, vernietigde gebouwen en het geeft eigenlijk een heel triest aanzicht. Op sommige plekken is men aan het herbouwen maar je vraagt je constant af waarom er in 5 jaar zo weinig gedaan is en ze het er bij laten liggen zoals het er nu bij ligt. Zoals de grote kathedraal, ooit mooi maar nu een vervallen puinhoop. Her en der gebruikt men containers om gebouwen te stutten. Er zijn ook veel borden met protesten, veel inwoners vinden dat er veel te weinig gedaan is in de afgelopen vijf jaar.

 gebouw C 2 gebouw C 3  gebouw C 5

Op diverse gebouwen zijn prachtige muurschilderingen aangebracht.

 muurschildering christchurch 2  muurschildering christchurch 4

Zo lopen wij langs een cardboard Church,  gemaakt vanuit containers en karton, de camera's staan buiten, in de avond zal er een herdenkingsmis zijn.

cardboard church cardboard church 2

We bezoeken een plek waar witte stoelen zijn neergezet,  185 verschillende, ter nagedachtenis aan de 185 slachtoffers. Vandaag staat op iedere stoel een rode anjer. Zo staan er kinderstoelen, bureaustoelen,  een rolstoel, een maxicosi, ze vertegenwoordigen de diversiteit aan leeftijden van de mensen die omgekomen zijn. Indrukwekkend. Empty chairs noemen ze dit.....

empty chairs empty chairs 2 empty chairs 3 empty chairs 4

We gaan varen over de rivier Avon,  een half uurtje in platte boten. Een heerlijk rustgevend moment. Vanaf de brug gooien mensen bloemen in het water,  ter nagedachtenis aan de slachtoffers. Net tijdens de boottocht valt de twee minuten stilte. Hoe indrukwekkend kunnen twee stille minuten dan zijn: geloof me, heel erg! 

Avon 2 Avon 3 Avon 4 Avon 1

We lopen naar de botanische tuinen waar we nog een deel bijwonen van de herdenkingsbijeenkomst. Ik loop zelfs op gegeven moment naast de burgemeester, ook zijn er veel hoogwaardigheidsbekleders. 

memorial BM memorial 2 memorial 3 memorial 4 memorial 5 memorial 6 memorial 7

We bezoeken het Canterbury museum, daar na koffie en een broodje wat rondlopen.

museum canterbury museum canterbury 2

Daarna de botanische tuinen in. Prachtige bloemen weer.

 botanische tuin christchurch 2 botanische tuin christchurch 3 botanische tuin christchurch 4 botanische tuin christchurch 5

We beëindigen de dag met een gezamenlijk diner met de groep in het hotel. Onze wegen gaan morgen scheiden. Zij gaan naar het vliegveld voor de terugvlucht naar Nederland. Wij blijven nog een dagje in Christchurch en reizen daarna weer verder.

Foto’s

8 Reacties

  1. Linda Heijnen:
    22 februari 2016
    Inderdaad heel bijzonder om er op deze dag bij te zijn. Had het me vooraf niet gerealiseerd. En wat een indrukwekkend verslag weer!
  2. Karin:
    22 februari 2016
    De contrasten zijn inderdaad enorm. Perfecte timing om op de dag van de herdenking in Christchurch te zijn. Uniek om dat mee te maken.
  3. Hendrina Sophia Van Veen-Kaaij:
    22 februari 2016
    Dag om nooit te vergeten.
  4. Anita:
    22 februari 2016
    Een mooie herinnering aan Christchurch! Nog wat meegekregen van de recente beving?
    NZ gezien. Nu een weekje rust? Dacht het niet...
  5. Hennie:
    22 februari 2016
    Mooi hoor deze dag vergeet je nooit en het weer ook lekker veel plezier nog
  6. Anja:
    22 februari 2016
    hoe bijzonder en wat een bloemenpracht!
  7. Mariska Hooijer:
    22 februari 2016
    heel bijzondere dag. Heel erg mooi. Mooi om te lezen.
  8. Corine Troost:
    23 februari 2016
    Wat indrukwekkend zeg om op zo'n bijzondere en trieste dag daar te zijn. Al die witte stoelen...daar word je stil van!